بررسی رابطه هویت ملی و قومی: (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه تهران)

افزایش آگاهی های محلی و قومی در دوران معاصر اهمیتی مضاعف یافته است؛ به ویژه آن که به باور گروهی عواملی هم چون جهانی شدن باعث تشدید احساسات قومی و تضعیف هویت ملی می شود. در برابر این ایده، برخی نیز معتقدند افزایش گرایش های قومی با هویت ملی افراد در تعارض نیست و می تواند به تقویت آن کمک کند. امروزه آزمون تجربی هریک از این نظریات در جوامع دارای تنوع قومی و زبانی یک ضرورت محسوب می شود زیرا اتخاذ سیاستهای هویتی در اینگونه جوامع به ویژه ایران، مستلزم رصد همیشگی میزان گرایش جمعیت فعال و به خصوص جوان جامعه به هویت ملی و قومی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی هویت ملی و هویت قومی در میان دانشجویان کرد، ترک، لر، ترک و فارس دانشگاه تهران در سال 92-1393 و تأثیر متغیّرهای زمینه ای بر آن است. روش این پژوهش پیمایشی است وداده ها ازطریق پرسش نامه در میان 294 نمونه استخراج و با نرم افزار 22spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان می دهد برخلاف باور رایج درمیان برخی نظریات، رابطه معکوس و متضادی میان هویت ملی و قومی وجود ندارد و رابطه ای مثبت و هم افزا برقرار است. هم چنین تحلیل تأثیر متغیّرهای زمینه ای بر هویت ملی و قومی نشان می دهد جنسیت، نوع رشته ی تحصیلی، سطح تحصیلات بیش ترین پیش بینی کنندگان هویت ملی و نوع مذهب بیش ترین واریانس از هویت قومی دانشجویان را پیش بینی می کند.